OUR DREAM TRIPS

 "മോളെ നീ നന്നായി പഠിക്കുന്നുണ്ടോ..?" ഈ അമ്മയ്ക്ക് വേറെ പണിയൊന്നും ഇല്ല. ആഴ്ചയിൽ ഒരിക്കലാണ് കോൺവെന്റിലേക്കു ഫോൺ വിളിക്കുന്നത്. അപ്പോഴും ചോദിക്കുവാൻ ഇതേ ഉള്ളോ, ആവോ.. "നീ നന്നായി ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നുണ്ടോ..?" ബെസ്ററ്, അടുത്ത ചോദ്യം.  അമ്മയ്ക്ക് ആകെ അറിയേണ്ട രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ. അതിനപ്പുറം അമ്മ ഒന്നും ചോദിക്കാറില്ല.  ഇവിടെ ആണെങ്കിൽ എൻ്റെ അവസ്ഥ തീരെ മോശം ആണ്.  ചക്കയുടെ കാലമായതു കൊണ്ട്, ഉച്ചയ്ക്ക് ചക്ക കറി, വൈകീട്ട് ചക്ക പൊരിച്ചത്. അങ്ങനെ ഭക്ഷണം കിട്ടുന്നുണ്ട്.  ആകെയുള്ള അഞ്ചു മിനിറ്റിൽ അമ്മ എന്തൊക്കെയോ ചോദിച്ചു.  അമ്മ എന്നും അങ്ങനെ ആണ്. വെള്ളിയാഴ്ച വൈകീട്ടു വിളിക്കും, കുറച്ചു വിശേഷം ചോദിക്കും. ഫോൺ വിളിക്കുന്നതിൽ കൂടെ പിശുക്കി ആണ്. വർഷത്തിൽ ഒരിക്കൽ നാട്ടിൽ വരുമ്പോൾ ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്നും കൂടെ കൊണ്ട് പോയി നിറുത്തും.  കൂടെ ഉള്ള കൂട്ടുകാരികൾ ഒക്കെ വലിയ വീട്ടിലെ ആണ്. ആഴ്ചയിൽ ഒരിക്കൽ അവരുടെ വീടുകളിൽ നിന്നൊക്കെ ആളുകൾ വരും. എന്ത് മാത്രം സാധനങ്ങൾ ആണ് അവർ കൊണ്ട് വരുന്നത്. വസ്ത്രങ്ങൾ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അവർക്കില്ലാത്ത ഒന്നും ഇല്ല. എല്ലാം മുന്തിയ തരം.  ഞാൻ മാത്രം ഇങ്ങനെ.  അമ...

 "അവളുടെ അഹങ്കാരം തീർന്നൂ. എന്തായിരുന്നൂ ഒരു നടപ്പും എടുപ്പും. എല്ലാം തികഞ്ഞു എന്നായിരുന്നല്ലോ വിചാരം. ഇപ്പോൾ ശരിയായി. അങ്ങനെ തന്നെ വേണം. " "നീ എന്താ ഈ പിറുപിറുക്കുന്നതു. വട്ടായോ.." "വട്ടു നിങ്ങളുടെ തള്ളയ്ക്കാണ്. എനിക്കല്ല." അവൾക്കു നല്ല ദേഷ്യം വന്നൂ.  അല്ലെങ്കിലും എന്നെ പറഞ്ഞാൽ മതി. വഴിയിൽ കൂടെ പോയതെല്ലാം വലിഞ്ഞു കയറി ചെന്ന് എരന്നു വാങ്ങിക്കൊള്ളും. ആരുടെ എങ്കിലും കുറ്റം പറയാതെ അവൾ ഒരു ദിവസ്സം തുടങ്ങില്ല. കെട്ടിയ അന്ന് മുതൽ കാണുന്നതല്ലേ. അയല്പക്കത്തുകാർക്കെന്തെങ്കിലും വിഷമം വന്നാൽ സന്തോഷമായി. ഓരോ ജന്മങ്ങൾ.  ചായ കുടിക്കാനെടുത്തപ്പോൾ വീണ്ടും അവൾ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. "നിങ്ങൾ അറിഞ്ഞോ മനുഷ്യാ, തെക്കേലെ ശാന്തേടെ മോൻ, ഒരു പെണ്ണിനെ പ്രേമിക്കുന്നുണ്ട് പോലും. കല്യാണം ഒറപ്പിച്ചൂ എന്നാ കേട്ടത്. പാവപ്പെട്ട വീടാണത്രെ. ഒന്നും കിട്ടില്ലെന്നാ തോന്നുന്നത്." "അതിനെന്താ മീനെ, അവർ സുഖമായിട്ടു ജീവിച്ചാൽ പോരെ. നമുക്കെന്താ.." "വലിയ പണക്കാരിയെന്ന ഒരു വിചാരം അവൾക്കുണ്ട്. അത് തീർന്നു കിട്ടി. മോൻ പോയി ഒരിടത്തു പെട്ടല്ലോ. എനിക്കവളെ ഒന്ന് കാണണം. ചരഞ്ഞു അവൾ ഇരിക്കുമല...

 "എന്താ മോനെ ഇത്, കല്യാണമായിട്ടു ഈ ഭ്രാന്തിയെ ഇവിടേക്ക് എന്തിനാണ് കൊണ്ടുവന്നത്." കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് നല്ല ദേഷ്യം വന്നൂ.  ഭ്രാന്തിയാണത്രെ... അമ്മയ്ക്ക് ഇതെങ്ങനെ സാധിക്കുന്നൂ. മനുഷ്യർ എത്ര സ്വാർത്ഥരാണ്.  "അമ്മ ഒന്ന് മിണ്ടാതിരിക്കുന്നുണ്ടോ. കല്യാണം എൻ്റെ ആണെങ്കിൽ ആ പന്തലിൽ മുന്നിൽ ഇവരുണ്ടാകും. ഇതെൻ്റെ തീരുമാനം ആണ്." അത് പറയുമ്പോൾ കൺകോണിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി അടർന്നു വീണു.  അമ്മ എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് പോയി. വീട്ടിൽ കല്യാണത്തിരക്കുണ്ട്. ആരൊക്കെയോ വരുന്നൂ, പോകുന്നൂ. പിടിപ്പതു പണിയുണ്ട്. പക്ഷേ എൻ്റെ മനസ്സു ഇപ്പോഴാണ് ഒന്ന് ശാന്തമായത്.  ഞാൻ ലക്ഷ്മിയമ്മയെ അവരുടെ മുറിയിലേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ടു പോയി. അമ്മയ്ക്ക് അതത്ര പിടിച്ചില്ല എന്നെനിക്കു മനസ്സിലായി.  വീട് പണിതപ്പോൾ മുതൽ ഞാൻ ആരെയും കയറ്റാതെ അടച്ചിട്ട മുറിയാണ്.  പെട്ടെന്ന് അമ്മ ഓടി വന്നൂ.. "നിനക്ക് വട്ടാണോ. ആ ചായ്പ്പിലെങ്ങാനും ആ തള്ളയെ കൊണ്ടുപോയി കിടത്തിയാൽ പോരെ. ഇത് അതിഥികൾക്ക് കൊടുക്കേണ്ടേ." "ഈ മുറി അവർക്കു വേണ്ടിയാണ് ഞാൻ പണി കഴിപ്പിച്ചത്. അവർ കഴിഞ്ഞിട്ടേ എനിക്ക് ആരുമുള്ളൂ. ലക്ഷ്മിയമ്മ ഇനി ഈ വീട്ടിൽ...

 "അവൾ അകത്തില്ലേടി.." ആ സ്വരം കേട്ടപ്പോഴേ അമ്മ ഭയന്നൂ.  അപ്പൻ്റെ പെങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ പോയിട്ടുള്ള വരവാണ്. എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു കൊടുത്തു കാണും. എന്നും അങ്ങനെയാണ്.  ഇന്നത്തെ കാലത്തും പരദൂഷണം പറഞ്ഞു നടക്കുന്നവരെ എന്ത് പറയുവാനാണ്. ലോകം എത്ര വളർന്നാലും ചിലർ അങ്ങനെയാണ്, ജാത്യാൽ ഉള്ളത് തൂത്താൽ പോകില്ലല്ലോ. അമ്മ ഉറക്കെ വിളിച്ചു. "മോളെ, നിലീനെ, ദേ, അപ്പൻ വിളിക്കുന്നൂ." കേട്ടപാതി കേൾക്കാത്ത പാതി ഞാൻ ഓടി ചെന്നൂ. അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ അതിനും കേൾക്കണം. ഇന്നിനി എന്താണാവോ പ്രശ്നം. പണ്ടേ അമ്മായിക്കെന്നെ കണ്ടു കൂടാ. അമ്മായിയുടെ മോളെക്കാളും നിറവും സൗന്ദര്യവും കൂടും. അതാണ് ആദ്യത്തെ പ്രശ്നം. പിന്നെ പഠനത്തിൽ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നൂ, അതവർക്കങ്ങു സഹിക്കുന്നില്ല.  ഇറങ്ങി വന്ന എൻ്റെ മോന്തയ്ക്കിട്ടു അപ്പൻ ഒന്ന് തന്നൂ.  ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി. വഴക്കു പറയുമെങ്കിലും അപ്പൻ ഇതുവരെ എന്നെ തല്ലിയിട്ടില്ല. പിന്നെ ഒരു വെടിക്കെട്ടായിരുന്നൂ. "നീ കോളേജിൽ പോകുന്നത് ആണുങ്ങളെ പിടിക്കുവാനാണോ. എന്തുവാടി നീയും ബസ്സ് കണ്ടക്ടറും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം." എനിക്ക് എന്ത് പറയണമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നൂ. കോളേജിൽ പോകുന്നത് പഠിക്കുവാനല്...

 "അമ്മേ എനിക്ക് വിശന്നിട്ടു വയ്യ, ചോറ് വേണം." "ഇപ്പോ തരാട്ടോ, നീ കൈ കഴുകി വന്നിരുന്നോ." "ഇതെന്താ, അമ്മേ ഈ സള്ളാസ് മാത്രമേ ഉള്ളോ." "എൻ്റെ ദൈവമേ, നീ എന്താ ഈ പറയുന്നത്. ഇതിപ്പോൾ പണക്കാരുടെ കറി അല്ലെ." "അതെന്താ അമ്മേ, കളിയാക്കുന്നോ." "എൻ്റെ മോളെ, അരക്കിലോ സവാളയും അരക്കിലോ തക്കാളിയും കൂടെ 70 രൂപ. അര ലിറ്റർ തൈര് 30 രൂപ. 100 രൂപയുടെ കറി ആയില്ലേ, പിന്നെ, ഉപ്പു, മുളക്..." "എൻ്റെ അമ്മേ ഒന്ന് നിർത്തുമോ, ഇനി ഞാൻ ഒന്നും പറയുന്നില്ല. എല്ലാം കഴിച്ചോളാം." അവൾ ആ ചോറ് വാരി കഴിക്കുന്നത് ഞാൻ നോക്കി നിന്നൂ.  മുണ്ടു മുറുക്കി കെട്ടിയാണ് ഞാൻ ജീവിക്കുന്നത്. അവൾക്കെല്ലാം അറിയാം, കോവിഡ് വന്നതിനു ശേഷം ഉള്ള ജോലി ഇല്ലാതായി, ഹോട്ടലിൽ അടുക്കളയിൽ ആയിരുന്നൂ. ഇപ്പോൾ അടുത്ത വീടുകളിൽ പോയി പണി എടുത്താണ് കുടുംബം നോക്കുന്നത്. എങ്ങനെ എങ്കിലും അവളെ പഠിപ്പിച്ചു എനിക്ക് ഒരു ജോലിക്കാരി ആക്കണം.  വെറും ജോലിക്കാരി അല്ല, ഒരു പോലീസുകാരി. അതൊന്നു മാത്രമേ മനസ്സിൽ ഉള്ളൂ.. അറിയാതെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.  ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിനു ശേഷം അവൾ മുറിയിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു. ഇനി പഠനസമയം ആണ്. PSC...