ADYA PRANAYAM ആദ്യ പ്രണയം
പാടവരമ്പിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് ശൂന്യം ആയിരുന്നൂ. ചിലപ്പോഴൊക്കെ തോന്നും എന്തിനാണോ ഈ ഭൂമിയിൽ ജനിച്ചത്? മനസ്സിൽ ഉള്ളതൊന്നും ആരോടും തുറന്നു പറയാറില്ല. എല്ലാം മറക്കുവാൻ ഞാൻ അണിഞ്ഞൊരു മൂടുപടം മാത്രം ആയിരുന്നൂ എൻ്റെ ചിരി. അത് അറിയാവുന്നത് എനിക്ക് മാത്രവും. ചുറ്റിലും നോക്കുന്നവർക്ക് എന്താണ് ഒന്നിനും ഒരു കുറവും ഇല്ലാതെ വളരുന്ന കുട്ടി. അല്ലെങ്കിലും സ്നേഹിക്കുവാൻ ആരും ഇല്ല എന്നുള്ളത് ഒരു കുറവായി ആരും കാണാറില്ലല്ലോ.. ഈ ഭൂമിയിൽ എല്ലാം അളക്കപ്പെടുന്നത് പണത്തൂക്കത്തിൽ ആണല്ലോ. പണം ഉണ്ടോ എല്ലാം ഉണ്ട് എന്നുള്ള തോന്നൽ എന്ന് മാറുന്നുവോ അന്നേ ഈ ലോകം നന്നാകൂ.. മനസ്സ് നിറയെ അമ്മയുടെ കവിളിൽ കണ്ട അടിയുടെ പാടായിരുന്നൂ. എന്നും അമ്മയ്ക്ക് അത് കിട്ടുന്നതാണ്. ഇന്ന് മുഖത്തു ആണെങ്കിൽ, നാളെ കൈയ്യിൽ. ആ അടിയെല്ലാം ഏറ്റുവാങ്ങി അമ്മ അടുക്കളയിൽ ഒതുങ്ങും. പക്ഷേ, ആ അടിയെല്ലാം ഞാൻ ഏറ്റുവാങ്ങിയിരുന്നത് എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ആയിരുന്നൂ. അച്ഛനെ എനിക്ക് ഭയമാണ്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ചേട്ടൻ അല്ലാതെ മറ്റൊരു ആണിൻ്റെ മുഖത്തു ഞാൻ നോക്കാറില്ല. അച്ഛൻ്റെ അതേ പകർപ്പാണ് ചേട്ടൻ. അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു നടക്കുമ്പോൾ പെട്ടന്ന് മന...