OUR DREAM TRIPS

 കൈയ്യിലിരുന്ന റിപ്പോർട്ടുകളിലേയ്ക്ക് ഞാൻ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി. എല്ലാം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നൂ. ഒരു ജന്മത്തിൻ്റെ എല്ലാ സഹനങ്ങളും ഇവിടെ തീരുകയാണ്.  ഡോക്ടർ എന്നോട് പറഞ്ഞു  "വിഷമിക്കരുത്. നമുക്ക് പരമാവധി ശ്രമിക്കാം.." അമ്മ എൻ്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചൂ. കണ്ണുനീർ ഒഴുകുന്നുണ്ട്. ഞാൻ ഡോക്ടറോട്  ചോദിച്ചൂ. "എന്നെ വെറുതെ ഇനി പറ്റിക്കേണ്ട. എനിക്ക് ഇനി എത്ര സമയം ഉണ്ട്. അത് മാത്രം പറഞ്ഞാൽ മതി." ഡോക്ടർ അറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയി  "ഏറി പോയാൽ മൂന്ന് മാസം. നാളെ തന്നെ ട്രീറ്റ്മെന്റ് തുടങ്ങണം. രക്ഷപെടുവാൻ ചിലപ്പോൾ സാധിക്കും. ആ ഒരു വളർച്ച തലച്ചോറിൽ നിന്നും എടുത്തു മാറ്റണം. അത് ക്യാന്സറാണ് എന്ന് ഉറപ്പിക്കേണ്ട. ഓപ്പറേഷൻ കുറച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളതാണ്. ഞാൻ ചെന്നൈയിലുള്ള എൻ്റെ കൂട്ടുകാരനോട് സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. " ആ നിമിഷം ഞാൻ അറിയാതെ ചിരിച്ചു പോയി.  ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഞാൻ അമ്മയേയും കൂട്ടി അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി. ഇനി അധികം സമയമില്ല. ചെയ്തു തീർക്കുവാൻ ഒരുപാടുണ്ട്. ........................... വീട്ടിൽ എത്തിയതും മോളെ അമ്മയെ ഏല്പിച്ചു ഞാൻ മുറിയിലേയ്ക്കു നടന്നൂ.  "അമ്മേ, ഏട്ടൻ വരുമ്പോൾ ഈ ഒരു രാത്രി എന്നെ ശല്യം

 "നിനക്ക് എൻ്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി വന്നൂടെ. ഇനി എത്ര നാൾ ഞാൻ കാത്തിരിക്കണം. എൻ്റെ വീണേ" പള്ളിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി, നാട്ടുവഴിയിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ സാധാരണ നിൽക്കുന്ന ഭാഗത്തു മഹി കാത്തു നില്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നൂ. കാണുമ്പോൾ എന്നും ആ ഒരു ചോദ്യം ചോദിക്കുവാൻ മഹി മറക്കാറില്ല.  ഉത്തരം കിട്ടില്ല എന്നറിഞ്ഞിട്ടും.. എനിക്ക് മഹിയുടെ ഈ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരം അറിയില്ല.  "ഇന്നും കുഴിമാടത്തിൽ പോയി കരഞ്ഞോ..?" ഞാൻ മഹിയെ നോക്കി ചിരിച്ചൂ. അമ്മയുടെ കുഴിമാടത്തിൽ പോയി കരയുമ്പോൾ ആണ് എനിക്ക് കുറച്ചു ആശ്വാസം കിട്ടുന്നത്. ഒരാഴ്ചയിലെ ദുഃഖം മുഴുവൻ ഞാൻ അവിടെ തീർക്കും.  ജോലി സ്ഥലത്തു വച്ചാണ് ഞാൻ മഹേഷിനെ കണ്ടു മുട്ടുന്നത്. ആദ്യനോട്ടത്തിലെ തന്നെ എനിക്ക് മഹിയെ ഇഷ്ടമായി. അല്ലെങ്കിലും ജാതിയും സാമ്പത്തികവും നോക്കിയല്ലല്ലോ നമ്മൾ പ്രണയിക്കുന്നതു. പക്ഷേ എൻ്റെ ബന്ധം വീട്ടുകാർ അംഗീകരിച്ചില്ല. ക്രിസ്ത്യാനി ആയ ഞാൻ മഹേഷിനെ സ്നേഹിച്ചത് തന്നെ തെറ്റാണു എന്നാണ് എല്ലാവരും പറയുന്നത്. കുടുംബ പാരമ്പര്യത്തിന് ഞാൻ കളങ്കം ഉണ്ടാക്കി പോലും... പക്ഷേ ഞാൻ തെറ്റുകാരിയാണോ.... ഇന്ന് വരെ ഈ കുടുംബത്തിന് വേണ്ടിയാണ് ഞാൻ ജീവിച്ചത്. കഷ്ടപ്പെട്ട് പഠിച

മുറ്റമടിക്കുവാൻ ചൂലുമായി പുറത്തേക്കിറങ്ങിയതും കണ്ടത് അവൻ്റെ മുഖമാണ്. ദേഷ്യം കാരണം ആ ചൂല് അവിടെ ഇട്ടു ഞാൻ അകത്തേയ്ക്കു കയറി.  അകത്തേയ്ക്കു കയറും മുൻപ് നീട്ടി ഒന്ന് കാർക്കിച്ചു തുപ്പുവാൻ ഞാൻ മറന്നില്ല.  ഈ വീട്ടിൽ കെട്ടി വന്ന കാലം മുതൽ  തുടങ്ങിയ ദുരിതമാണ്. എത്ര കാണരുത് എന്ന് ശ്രമിച്ചാലും അവൻ എൻ്റെ മുന്നിൽ ചാടും. എനിക്ക് അവനെ ഇഷ്ടമല്ല എന്ന് അവനു നന്നായിട്ടറിയാം. അതുകൊണ്ടു തന്നെ എന്നെ കണ്ടാലും കാണാത്ത പോലെ അവൻ അവിടെ നിന്ന് മാറിക്കളയും. അടുക്കളയിൽ എത്തിയിട്ടും എൻ്റെ ദേഷ്യം മാറിയില്ല. പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് ചായയ്ക്ക് വെള്ളം വയ്ക്കുമ്പോൾ അദ്ദേഹം ചോദിച്ചൂ "എന്താ, നീ ഇന്നും അവനെ കണ്ടോ.." "ഉം.." ഞാൻ ഒന്ന് മൂളിയതല്ലാതെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. വെറുതെ രാവിലെ തന്നെ എൻ്റെ വായിലിരിക്കുന്നതു കേൾക്കേണ്ട എന്ന് കരുതിയാകും, അദ്ദേഹം വേഗം അകത്തേയ്ക്കു കയറി പോയി.  ............................. വളരെ ആഘോഷത്തോടെയായിരുന്നൂ ഞങ്ങളുടെ വിവാഹം നടന്നത്. ചെറുക്കനെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് ബോധിച്ചൂ. "നല്ല ജോലി, വിദ്യഭ്യാസം, കുടുംബ മഹിമ.."എല്ലാം ഉണ്ട്. സ്വഭാവദൂഷ്യങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ല. പിന്നെ ഒരു പെണ്ണിന് എന്

"അമ്മേ, എനിക്ക് ആ കോളേജിൽ പഠിക്കണ്ട. നാളെ മുതൽ ഞാൻ പോകില്ല. എനിക്ക് വയ്യ." എൻ്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി.. "ദേ, ചെറിയ കുട്ടികളെ പോലെ നിന്ന് ചിണുങ്ങാതെ. ഇതിപ്പോൾ എന്താ പറ്റിയത്. ഇത്രയും കാലം അവിടെ അഡ്മിഷൻ കിട്ടണം എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചിരുന്ന കുട്ടിയാണോ ഇങ്ങനെ പറയുന്നത്.." പിന്നെ ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.  തല താഴ്ത്തി ഒരു മൂലയിൽ ഇരുന്നൂ.. .............................. അമ്മ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്.  കുഞ്ഞിലേ മുതലുള്ള വലിയ ആഗ്രഹം ആയിരുന്നൂ. പ്രീ ഡിഗ്രിക്ക് ആ കോളേജിൽ പഠിക്കണം എന്നുള്ളത്. പത്താം തരം വരെ വാശിയോടെ പഠിച്ചതും നല്ല മാർക്ക് വാങ്ങിയതും അതിനു വേണ്ടിയാണ്.  അച്ഛനില്ലാത്ത എന്നെ അത്ര കരുതലോടെയാണ് അമ്മ വളർത്തുന്നത്. ഉണ്ടായിട്ടല്ല അമ്മ എന്നെ കോളേജിൽ വിടുന്നത് അതെനിക്കറിയാം. കൂലിപ്പണി എടുത്തു കിട്ടുന്ന പണം കൊണ്ടാണ് അമ്മ എന്നെ ഇവിടെ വരെ എത്തിച്ചത്. പാവത്തിന് വയ്യെങ്കിലും മുടങ്ങാതെ പണിക്കു പോകുന്നതും എനിക്ക് വേണ്ടിയാണ്.. പക്ഷേ... കോളേജിലെ ആദ്യ ദിനങ്ങൾ എനിക്ക് നല്ല ഓർമ്മകൾ ഒന്നും നല്കിയില്ല. ദിവസങ്ങൾ കഴിയുന്തോറും ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഏറി വന്നൂ.  ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയത്തിൽ നിന്ന് വന്ന സുന്ദരികളുടെ ഇടയിൽ