OUR DREAM TRIPS

 "ഇനി ഇപ്പോൾ ആരും വരാനില്ലലോ. അപ്പൊൾ ശരീരം എടുക്കുവല്ലേ..." ആരോ വിളിച്ചു ചോദിക്കുന്നുണ്ട്.. ഞാൻ എല്ലാം കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നൂ. മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. കരയുവാൻ എനിക്കാവില്ല. അത്രയ്ക്ക് അനുഭവിച്ചൂ ഈ പത്തു വർഷവും.കണ്ണീരൊക്കെ എപ്പോഴേ വറ്റി. ഇനി വയ്യ. ഒറ്റയ്ക്കായിരുന്നല്ലോ എന്നും. കല്യാണം കഴിഞ്ഞു ഈ വീട്ടിൽ വന്നിട്ട് വർഷം പത്തായിരിക്കുന്നൂ. പക്ഷേ  ഭർത്താവും ഒന്നിച്ചു ആകെ ജീവിച്ചത് ഒരു വർഷം ആണ്. ആ ബന്ധത്തിൽ ഒരു മകളും ഉണ്ട്. എന്നെയും അദ്ദേഹത്തേയും തമ്മിൽ ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന ഒരേ ഒരു ചരട്. അവൾക്കു ഇപ്പോൾ വയസ്സ് ഒൻപതായിരിക്കുന്നൂ.  അവൾക്കു അപ്പനെ ഫോട്ടോയിൽ കണ്ട പരിചയമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അതുകൊണ്ടാണോ എന്തോ അവൾക്കു ആ ശവപ്പെട്ടിയുടെ അടുത്തിരിക്കുവാൻ ഭയമാണ്. മറ്റുള്ളവർ എന്ത് പറയും എന്ന് പേടിച്ചു അവൾ എന്നെ മുറുകെ പിടിച്ചു അവിടെ ഇരിക്കുവാണ്.  "പാവം കുഞ്ഞു.." അല്ലെങ്കിലും അദ്ദേഹം എന്നെയും മകളെയും എന്നെങ്കിലും ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നോ. ആ താലിയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു അനിയൻ്റെ ചെലവിൽ ഈ വീടിൻ്റെ ഒരു മൂലയിൽ കൂടുകയായിരുന്നു ഇത്രയും നാൾ. പോകുവാൻ വേറെ ഇടമില്ലല്ലോ.  എത്രയോ വട്ടം അമ്മയോട് പറഞ്ഞു  "ഞ

 അപ്പോൾ ഇന്നത്തെ കഥയിലെ വില്ലൻ ആ ജട്ടി ആണ് .  ഒരു  ജട്ടി അങ്ങനെ വില്ലൻ ആകുമോ എന്നാൽ വേണ്ട ഹീറോ തന്നെ  ആയിക്കോട്ടെ.  മനോഹരമായ ഒരു ദിവസ്സം... രാവിലെ തന്നെ പണി ഒക്കെ തീർത്തു കഴിഞ്ഞാൽ ഉച്ചയ്‌ക്കൊന്നു കിടന്നുറങ്ങണം. അവധി ദിവസ്സം ആയതുകൊണ്ട് അത് മുൻപേ തന്നെ തീരുമാനിച്ചതാണ്.  തുണി അലക്കു കഴിഞ്ഞു മുകളിൽ വിരിക്കുവാൻ ചെല്ലുമ്പോൾ അതാ നമ്മുടെ വില്ലൻ അവിടെ എൻ്റെ അഴയുടെ നടുക്ക് തൂങ്ങി അങ്ങനെ ആടി കളിക്കുന്നൂ.  "ഛെ.. എന്നാലും ഇതാരാണ് ഈ പണി കാണിച്ചത്. എൻ്റെ അഴയുടെ ഒത്ത നടുക്ക്  ജട്ടി തൂക്കിയിട്ടട്ടും പോയത്. എന്തോ ആവട്ടെ. ജോലിക്കാരിയോട് പറഞ്ഞു അത് തൊട്ടടുത്തുള്ള അഴയിലേക്കു മാറ്റാം." "ലക്ഷ്മി.." "എന്താ.?  "ആ  ജട്ടി എടുത്തു അപ്പുറത്തെ അഴയിലേക്കു ഇട്ടേക്കു.." ഏതായാലും ആ  ജട്ടിയുടെ അഹങ്കാരം അവിടെ തീർന്നൂ. നടുക്ക്  ഞെളിഞ്ഞു കിടന്നങ്ങു ഡാൻസ് കളിക്കുവാരുന്നല്ലോ." ഏതായാലും തുണിയെല്ലാം വിരിച്ചു കഴിഞ്ഞു ഞാൻ താഴേക്ക് പോന്നൂ. അല്ലെങ്കിലും ഫ്ലാറ്റിൽ ജീവിക്കുമ്പോൾ അങ്ങനെ ആണ്. ആളുകൾ തുണികൾ തോന്നുന്നത് പോലെ അവിടെ ഇവിടെ അങ്ങനെ വിരിക്കും. ഏതായാലും ഇന്നത്തെ യുദ്ധം കഴിഞ്ഞു. ഒരു മണിക്ക

 നടയിൽ നിന്ന് നന്നായി തന്നെ ഒന്ന് തൊഴുതു. ഈ ഒരു ദിവസ്സം പലതും ഓർമ്മിപ്പിക്കും. അതിൽ നിന്നൊക്കെ ശാന്തി ലഭിക്കുവാൻ ഇതേ ഒരു മാർഗ്ഗം ഉള്ളൂ. തൊഴുതു തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് ശൂന്യം ആയിരുന്നൂ. എന്താണ് ഞാൻ ദേവിയോട് ചോദിക്കേണ്ടത്? മോഹങ്ങൾ ഒക്കെ എന്നേ മനസ്സിൽ കുഴിച്ചു മൂടി. സ്വപ്നങ്ങൾ കാണുവാൻ എപ്പോഴോ മനസ്സു മറന്നിരിക്കുന്നൂ.  പെട്ടെന്നാണ് തെക്കേലെ മീനാക്ഷിയും അമ്മയും മുന്നിൽ ചാടിയത്. നല്ലൊരു ദിവസ്സം ആയിട്ട് ഇനി ആ തള്ളയുടെ വായിൽ ഇരിക്കുന്നത് കേൾക്കണം.  മീനാക്ഷി കളികൂട്ടുകാരിയാണ്. എൻ്റെ അതേ പ്രായം. വിവാഹം കഴിഞ്ഞു പോയതിൽ പിന്നെ നാട്ടിലേക്കുള്ള അവളുടെ വരവ് തീരെ കുറഞ്ഞിരിക്കുന്നൂ. ഇപ്പോൾ  രണ്ടാമതും ഗർഭിണി ആണ്. അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കമൊക്കെ മങ്ങിയിരിക്കുന്നൂ.  ആ തള്ളയെ സംബന്ധിച്ച് വിവാഹം കഴിക്കുന്നതും പെറുന്നതും ആണ് ഒരു പെണ്ണിനു വേണ്ട രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ. ബിരുദം കഴിഞ്ഞതും അവളെ പിടിച്ചു കെട്ടിച്ചൂ. ഞാൻ ചോദിച്ചൂ  "സുഖമാണോ മീനു..?" "നിൻ്റെ  വിശേഷങ്ങൾ പറയൂ.. ആദ്യം അത് കേൾക്കട്ടെ..?" മീനു പറഞ്ഞു. ഉടനെ അവളുടെ അമ്മ പറഞ്ഞു  "ഓ സീമയ്ക്കു എന്ത് വിശേഷം ആണ് പറയാനുള്ളത്. കെട്ടാച്ചരക്കായി അ

 "നീ ഇനി ഭക്ഷണം വലിച്ചെറിയുമോ, ഇനി അങ്ങനെ ചെയ്താൽ ഞാൻ ഭക്ഷണം തരില്ല.." നാത്തൂൻ മകളെ വഴക്കു പറയുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ അവിടേക്കു കയറി വന്നത്. തൊടിയിൽ നിന്നും കുറച്ചു മുളക് പറിക്കുവാൻ പോയതാരുന്നൂ.  നോക്കുമ്പോൾ നാത്തൂൻ കൊടുത്ത പഫ്സ് അവൾ നിലത്തിട്ടിരിക്കുന്നൂ. കുഞ്ഞു ഒരു പഫ്സ് വലിച്ചെറിഞ്ഞത് ഇത്ര വലിയ കാര്യം ആണോ. അല്ലെങ്കിലും നാത്തൂന് ഇവിടെ വന്നാൽ ഭരണം കുറച്ചു കൂടുതൽ ആണ്.  ഞാൻ മോളെയും വിളിച്ചു അകത്തേയ്ക്കു പോയി. അവൾക്കു വയസ്സ് എട്ടു ആയതേ ഉള്ളൂ.  നാത്തൂൻ വന്നാൽ അമ്മയ്ക്ക് നൂറു നാവാണ്. അമ്മ അപ്പോൾ തന്നെ കടയിലേയ്ക്ക് ഓടും. ഇനി ഇപ്പോൾ ചിക്കനും മീനും ഒക്കെ വാങ്ങിയിട്ടേ വരൂ. അമ്മ തന്നെ അതെല്ലാം അവർക്കു വേവിച്ചു കൊടുക്കും. മാസത്തിലൊരിക്കൽ ഇതു പതിവുള്ളതാണ്.  ഏട്ടൻ ഗൾഫിന്നു വന്ന സമയമാണെങ്കിൽ പിന്നെ പറയുകയും വേണ്ട. നാത്തൂനേ നിലത്തു നിർത്തില്ല. തലയിൽ വച്ചോണ്ട് നടക്കും. കെട്ടി ഈ വീട്ടിൽ വന്നു കയറിയത് മുതൽ ഇതൊക്കെ കാണുന്നതാണ് എങ്കിലും എനിക്ക് അത് അത്ര പിടിക്കാറില്ല. ഒരു ആങ്ങളയും പെങ്ങളും, ലോകത്ത്‌ വേറെ എങ്ങും ഇല്ലാത്തതു പോലെ. ഏട്ടൻ അധ്വാനിക്കുന്ന പണം മുഴുവൻ അമ്മ പെങ്ങൾക്ക് വേവിച്ചു കൊടുത്തു

 "മോളെ പുറത്താരോ ബെല്ലടിക്കുന്നൂ. നീ ഒന്ന് നോക്കിക്കേ.." വാതിൽ തുറന്ന് നോക്കിയതും അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഓടി വന്നൂ.  "അപ്പച്ചാ, അത് ആ ഒളിച്ചോടിപ്പോയ പള്ളീലച്ചൻ ആണ്..." "നീ അദ്ദേഹത്തോട് കയറി ഇരിക്കുവാൻ പറഞ്ഞില്ലേ മോളെ.." അത് കേട്ടതും ഭാര്യ തുടങ്ങി. "ദേ മനുഷ്യാ, അയാളെ ഞാൻ ഈ വീട്ടിൽ കയറ്റില്ല. സഭയ്ക്ക് ചീത്തപ്പേര് ഉണ്ടാക്കിയേച്ചു പോയതല്ലേ. അയാളെ വീട്ടിൽ കയറ്റിയാൽ ഈ കുടുംബം മുടിയും." അവൾ അങ്ങനെയാണ്, തുടങ്ങിയാൽ പിന്നെ നിറുത്തില്ല. ഭയങ്കര ഭക്തയാണ്. ഏതു നേരവും പ്രാർത്ഥന. ദിവസ്സവും പള്ളിയിൽ പോകും. പക്ഷേ ഒരാളെ മനസ്സിലാക്കുവാനുള്ള വിവേകം ഇല്ല. "കൊച്ചുത്രേസ്യാ നീ ഒന്ന് മിണ്ടാതിരിക്കു. അച്ചൻ കേൾക്കും. വീട്ടിൽ വരുന്നവരെ അപമാനിച്ചു അയക്കരുത്." "എന്തോ, ഏതു അച്ചൻ..?" പിന്നെയും അവൾ എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുത്തു. ഞാൻ വേഗം പുറത്തേയ്ക്കു ചെന്നൂ.  മകളും അമ്മയും എന്താണെന്നു വച്ചാൽ പറഞ്ഞു ചിരിക്കട്ടെ. എനിക്ക് അതിലൊന്നും താല്പര്യമില്ല. നമുക്ക് നമ്മുടെ ബിസിനസ്സ്, അതിൻ്റെ തിരക്ക്, അത്രയും മതി.  അച്ചൻ അകത്തേയ്ക്കു കയറാതെ മുറ്റത്തു തന്നെ നിൽക്കുകയായിരുന്നൂ. ഒരു സ