ADMIN അഡ്മിൻ FB, A, TMC, KZ, P

ഈ ഗ്രൂപ്പിൻ്റെ അഡ്മിൻ ആരാണെന്നു അറിയുവാൻ സമയമായി എന്ന് തോന്നുന്നൂ. ഒത്തിരിപേർ പലരീതിയിൽ അന്വേഷിക്കുന്നതായി അറിഞ്ഞു.

അതുകൊണ്ടു തന്നെ എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്താം എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി..

എൻ്റെ പേര് സുജ അനൂപ്, സർട്ടിഫിക്കറ്റ് പ്രകാരം ആണെങ്കിൽ Dr. സുജ അഗസ്റ്റിൻ...

ഞാൻ ജനിച്ചു വളർന്നത് പാനായിക്കുളം എന്ന സ്ഥലത്താണ്. അപ്പച്ചൻ (അഗസ്റ്റിൻ കൊടിയൻ), അമ്മിച്ചി (മേരി) പിന്നെ മൂന്ന് ആങ്ങളമാർ (വിമൽ ജോസ്, സിനോജ് ആൻ്റണി, സോളമൻ).

നഴ്സറി മുതൽ പത്താം ക്ലാസ് വരെ പഠിച്ചത് പാനായിക്കുളം ലിറ്റിൽ ഫ്ലവർ സ്കൂളിൽ ആണ്.

പ്രീ ഡിഗ്രി മുതൽ MSc (മൈക്രോബയോളജി) വരെ പഠിച്ചത് ആലുവയിലുള്ള St. Xaviers കോളേജിൽ ആണ്..

മെഡിക്കൽ മൈക്രോബയോളജിയിൽ PhD ചെയ്തത് കോയമ്പത്തൂരിലെ കർപ്പകം യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ നിന്നും ആണ്.

BEd ചെയ്തത് എറണാകുളത്തെ St ജോസഫ്‌സ് കോളേജിൽ നിന്നുമാണ്..

എൻ്റെ ജോലിയുടെ ഭാഗമായി career counselling certification ചെയ്തിരിക്കുന്നത് യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഓഫ് കാലിഫോർണിയ, U S Aയിൽ നിന്നുമാണ്.

ഇപ്പോൾ ഒരു പതിനഞ്ച് വർഷമായി അദ്ധ്യാപികയാണ്... മോട്ടിവേഷണൽ സ്പീക്കർ ആണ് , Career Counsellor ആണ്...

കുറച്ചു നാൾ ഞാൻ ആലുവ St. Xaviers കോളേജിൽ പഠിപ്പിച്ചിരുന്നൂ.. ആ സമയത്താണ് വിവാഹം.

അങ്ങനെ ഞാൻ ബാംഗ്ലൂർ മഹാനഗരത്തിൻ്റെ ഭാഗമായി..

ഇപ്പോൾ എൻ്റെ മകനും (ജൊഹാൻ ജോർജ്) ഞാനും ഭർത്താവും (അനൂപ് ലോറൻസ്) ചേർന്നാൽ ബാംഗ്ലൂരിലെ കുടുംബം ആയി...

അപ്പോൾ ജോലി എന്താണെന്നു വച്ചാൽ... ഇവിടെ  T.I.M.E  (കർണ്ണാടക) എന്നു പറയുന്ന കമ്പനിയുടെ മെഡിക്കൽ എൻട്രൻസ് വിഭാഗത്തിൻ്റെ ചുമതല വഹിക്കുന്നൂ..

ഒത്തിരി തിരക്ക് പിടിച്ചതാണ് ജീവിതം..

ക്ലാസുകൾ, സെമിനാറുകൾ, ട്രെയിനിങ് അത് അങ്ങനെ പോകും...

ഇടയിൽ വീണു കിട്ടുന്ന സമയം ഡയറിയിൽ എന്തെങ്കിലും കുത്തികുറിക്കും..

വേറെ ഒരു പണിയും ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ കഥ എഴുതുന്നത് എന്ന് ചോദിക്കുന്നവരുണ്ട്...

ഞാൻ സാഹിത്യകാരി ഒന്നുമല്ല..

എഴുതുവാൻ ആഗ്രഹമുള്ള ഒത്തിരി പേരുണ്ടാവും എന്നെപോലെ...

 അവർക്കെല്ലാം മുന്നോട്ടു കടന്നു വരുവാൻ ധൈര്യം കൊടുക്കുക.. ആത്മ വിശ്വാസം പകർന്നു കൊടുക്കുക.. ഒരു അവസരം കൊടുക്കുക അതുമാത്രമേ വിചാരിച്ചിട്ടുള്ളൂ...

എല്ലാത്തിനും പിന്തുണയുമായി ഭർത്താവ്, അമ്മ, ആങ്ങളമാർ, അപ്പച്ചൻ, അമ്മായി അപ്പൻ, അമ്മായി അമ്മ, അമ്മാവൻമ്മാർ, നാത്തൂൻമ്മാർ , അമ്മായിമാർ, കസിൻസ് , കൂട്ടുകാർ അങ്ങനെ ഒരു നീണ്ട നിര തന്നെ ഉണ്ട്...

പിന്നെ നിങ്ങൾ ഓരോരുത്തരും...

നിങ്ങൾ തരുന്ന ഓരോ ലൈകും തരുന്ന ആത്മവിശ്വാസം അതാണെന്നെ എഴുതുവാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത് ......

.....................സുജ അനൂപ്



അഭിപ്രായങ്ങള്‍

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ

ഈ ബ്ലോഗിൽ നിന്നുള്ള ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകള്‍‌

ENNU SWANTHAM എന്ന് സ്വന്തം, A, E, FB, K

 'എന്തിനാണ് അവൾ എന്നെ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞത്?'  അവളുടെ ഫോൺ കാൾ വന്നതോടെ മനസ്സ് ആകെ അസ്വസ്ഥം ആയിരുന്നൂ. ഒരിക്കൽ എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചതാണ്. അന്ന് ഞാൻ ഒത്തിരി വേദനിച്ചു. ഈ രണ്ടു വർഷം കൊണ്ട് ഞാൻ എത്ര മാറിപ്പോയി എന്ന് അവൾക്കറിയില്ല.   'കാലം ഉണക്കാത്ത മുറിവുകൾ ഉണ്ടോ' എന്ന് പറയുന്നവരുണ്ട്  ഉണ്ടല്ലോ, എന്ന് ഞാൻ പറയും. അതേ, ആദ്യ പ്രണയം. അത് അങ്ങനെ ഒരു വിങ്ങൽ ആയി മനസ്സിൻ്റെ ഒരു കോണിൽ കിടക്കും. മരിക്കും വരെ അത് അവിടെ തന്നെ കാണും.  എൻ്റെ പ്രണയം. എൻ്റെ കവിത..  കോളേജിൽ എല്ലാവർക്കും അറിയാവുന്ന പ്രണയ ജോഡികൾ ആയിരുന്നൂ ഞങ്ങൾ. അവളെ കാണുവാൻ വേണ്ടി മാത്രം കോളേജിൽ പോയിരുന്ന ദിവസ്സങ്ങൾ. അവൾക്കായി മാത്രം ആണ് ആ ക്യാമ്പസ്സിലെ ചെമ്പകമരങ്ങൾ പൂത്തിരുന്നത് എന്ന് തോന്നിപ്പോയിരുന്ന കാലം.  എൻ്റെ കവിതയ്ക്കായി മാത്രം ഞാൻ എഴുതിയ കവിതകൾ.. അവളോട് ഇഷ്ടം തുറന്നു പറയുവാൻ ഞാൻ എത്ര സമയം എടുത്തൂ. അവൾ പ്രണയം നിരസിക്കുകയാണെങ്കിൽ മരിക്കുവാൻ പോലും തയ്യാറായിരുന്നൂ അപ്പോൾ ഞാൻ. അത്രയ്ക്ക് അവൾ എൻ്റെ മനസ്സിനെ കീഴടക്കിയിരുന്നൂ.  പക്വത ഇല്ലാത്ത പ്രണയം ഒന്നും ആയിരുന്നില്ല ഞങ്ങളുടേത്. ബിരുദാനന്ത ബിരുദത്തിന...
കൂടുതൽ‍ വായിക്കൂ

ENTE APPACHAN എൻ്റെ അപ്പച്ചൻ

 ജീവിതത്തിൽ കടങ്ങൾ ഒന്നും ബാക്കി വയ്ക്കരുത് എന്നുള്ളത് എനിക്ക് നിർബന്ധമാണ്. എന്നോട് "എഴുതണം നീ" എന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടത് എൻ്റെ  ഭർത്താവാണെങ്കിൽ അതിനുള്ള അടിത്തറ എനിക്ക് സ്വന്തമായത് എൻ്റെ പൈതൃകത്തിൽ നിന്നാണ്. അപ്പച്ചനായിരുന്നു കുട്ടിക്കാലത്തു ഒത്തിരി കഥകൾ എനിക്ക് പറഞ്ഞു തന്നിരുന്നത്. ആ കഥകൾ പിന്നീട് എഴുതുവാൻ എനിക്ക് ചാലകശക്തി നൽകി. അപ്പച്ചൻ എഴുതുമെന്ന് എനിക്കറിയാം.. ലോഡ്ഷെഡിങ്, ഇന്നത്തെ കുട്ടികൾക്ക് അറിയില്ലായിരിക്കും, അന്നൊക്കെ എൻ്റെ കുട്ടിക്കാലത്തു അത് ജീവിതത്തിൻ്റെ ഭാഗം ആയിരുന്നല്ലോ.  ആ സമയങ്ങളിൽ രാത്രീ കത്തിച്ചു വയ്ക്കുന്ന മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിനു ചുറ്റിലും ഞാനും എൻ്റെ മൂന്നു ആങ്ങളമാരും ഉണ്ടാകും അപ്പനോടൊപ്പം കാതുകൾ കൂർപ്പിച്ചു. എനിക്ക് പ്രേതകഥകൾ കേൾക്കുവാൻ ഒത്തിരി ഇഷ്ടം ആയിരുന്നൂ. ഒരു കൊന്തയും കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു അപ്പച്ചൻ പറഞ്ഞു തരുന്ന ആ കഥകൾ ഞാൻ അങ്ങനെ കേട്ടിരിക്കും. ഒരു കഥ തന്നെ അപ്പച്ചനെകൊണ്ട് പല പ്രാവശ്യം ഞാൻ പറയിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒരുപക്ഷേ വലുതായപ്പോൾ എനിക്ക് ഏറ്റവും കൂടുതൽ നഷ്ടബോധം തോന്നിയതും ആ കാര്യത്തിൽ ആണ്. ആ പഴയ കുട്ടിയുടെ ജിഞാസയോടെ കഥകൾ കേട്ടിരിക്കുവാൻ എനിക്കാവുന്നില്ല....
കൂടുതൽ‍ വായിക്കൂ

എൻ്റെ പള്ളിക്കൂടം - ഓർമ്മയിലെ വസന്തകാലം ORMMAYILE VASANTHAKAALAM FB, N, G, LF, TMC

അന്നത്തെ പള്ളിക്കൂടത്തിലേക്കുള്ള യാത്രകൾ ഇന്നും മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നൂ. ലോവർ പ്രൈമറിയിൽ പഠിക്കുന്ന കാലം ഒരു പറ്റം  കൂട്ടുകാരൊപ്പമാണ് സ്കൂളിലേയ്ക്ക് പോകുന്നത്.  നെൽവയലുകളുടെ നടുവിലൂടെയുള്ള നടപ്പാതയിലൂടെ വേണം സ്കൂളിലേയ്ക്ക് പോകുവാൻ... പോകുന്ന പോക്കിൽ ഇളം നെൽക്കതിരുകൾ പറിച്ചു തിന്നുവാൻ മറക്കാറില്ല. പക്ഷെ കാവൽക്കാരൻ കണ്ടാൽ പ്രശ്നം ആണ്... എല്ലാവരും നെൽക്കതിർ പറിച്ചു തിന്നു കഴിഞ്ഞാൽ അവർക്കു പിന്നെ എന്ത് കിട്ടുവാനാണ്...? പോകുന്ന വഴിയുടെ അരികിൽ അന്ന് ഒരു തോട് ഉണ്ടായിരുന്നൂ. തോട്ടിൽ അമ്മ വരാൽ കുഞ്ഞുവരാലുകളുമായി നിൽക്കുന്ന കാഴ്ച കാണുവാൻ നല്ല രസമാണ്. തോട്ടിൽ നിറയെ ആമ്പലുകളും ഉണ്ടായിരുന്നൂ. പോകുന്ന വഴിക്കു ഒരു വാളൻ പുളിമരവും കുടമ്പുളി മരവും ഉണ്ട്. നിലത്തു വീണു കിടക്കുന്ന പുളികൾ പെറുക്കി തിന്നുകൊണ്ടാണ് പിന്നത്തെ യാത്ര. ആ വീട്ടിലെ വല്യമ്മ കണ്ടാൽ വടിയുമായി ഓടി വരും. മഴയുള്ള സമയത്താണെങ്കിൽ നടപ്പാതയിൽ മൊത്തം വെള്ളമായിരിക്കും. അതുകൊണ്ടു തന്നെ കൈയ്യിൽ ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് കവർ കരുതിയിട്ടുണ്ടാകും. ഷൂവും സോക്ക്‌സും അതിൽ അഴിച്ചു വച്ചിട്ട് വെള്ളത്തിലൂടെ പതുക്ക...
കൂടുതൽ‍ വായിക്കൂ