OUR DREAM TRIPS

 ആരാണ് വെറോനിക്ക? ഒരു കഥ എഴുതുവാൻ മാത്രം കാര്യങ്ങൾ ഈ ഭൂമിയിൽ അവൾ ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ..? ഇല്ല.. എന്നാണ് എല്ലാവരും പറയുക. അത് എനിക്കും അറിയാം.. ഈ ലോകത്തിൻ്റെ ദൃഷ്ടിയിൽ അത് അങ്ങനെ തന്നെ ആണ്.  പക്ഷേ എൻ്റെ മനസ്സിൽ അങ്ങനെ ഒരു സ്ഥാനമല്ല അവർക്കുള്ളത്. അവർ ഒരു നന്മ മരം ആണ്. പ്രണയത്തിൻ്റെ ഉത്തമ മാതൃക... ഇനി അവളെ പറ്റി പറയാം.. തീരെ പാവപ്പെട്ട കുടുംബം ആയിരുന്നൂ വെറോനിക്കയുടേത്. അയല്പക്കത്തെ വീടുകളിൽ പണിയെടുത്തായിരുന്നൂ അമ്മ അവളെയും ആങ്ങളമാരെയും വളർത്തിയത്.  ഇടയ്ക്ക് എപ്പോഴോ ഞാൻ കേട്ടിരുന്നൂ വെറോനിക്കയും അയല്പക്കത്തെ മുതലാളിയുടെ മകനും തമ്മിൽ ഇഷ്ടത്തിൽ ആണെന്ന്.  അന്ന് എനിക്ക് വെറോനിക്കയോട് ആദ്യമായി ദേഷ്യം തോന്നി. മുതാളിമാരുടെ വീട്ടിലെ പയ്യൻമ്മാർ പാവപെട്ട പെണ്ണുങ്ങളെ ചതിക്കുന്ന എത്രയോ കഥകൾ ഉണ്ട്.  എന്നിട്ടും എന്തെ വെറോണിക്ക അയാളുടെ പുറകെ പോകുന്നൂ. പ്രണയിക്കുന്നവർ ഒരിക്കലും അതൊന്നും മനസ്സിലാക്കില്ല. ഒരിക്കൽ  അയാളുടെ വാക്കുകളിൽ വിശ്വസിച്ചു അവൾ എല്ലാം അയാൾക്കായി സമർപ്പിച്ചൂ... വർഷങ്ങൾ കടന്നു പോയി..  അയാൾ തന്നെ വിവാഹം കഴിക്കും എന്ന ധാരണയിൽ അവൾ ജീവിച്ചൂ. പ്രണയത്തിൻ്റെ ഉത്തമ മാതൃകയായി അയാൾക്കായി അവൾ ജീവിച്ചൂ..

 എല്ലാ മനുഷ്യർക്കും ഒരുപാടു സ്വപ്നങ്ങൾ ഉണ്ട്. എല്ലാ സ്വപ്നങ്ങളും ഈ ആയുസ്സിൽ സാധിച്ചെടുക്കുവാൻ എല്ലവർക്കും കഴിയില്ല.  ഈ സ്വപ്നങ്ങൾ എല്ലാം സാധിച്ചെടുക്കുവാൻ വേണ്ടി ഓടുന്ന ഓട്ടത്തിൽ കുറെ സ്വപ്നങ്ങൾ താഴെ വീണു ഉടഞ്ഞു പോകും. ചെലപ്പോൾ ചില സ്വപ്നങ്ങൾ കയ്യെത്തും ദൂരത്തു നഷ്‍ടമാകും.  അപ്പോൾ ആയുസ്സു എന്ന് പറയുന്നത് സ്വപ്നങ്ങളിൽ നിന്നും സ്വപ്നങ്ങളിലേയ്ക്കുള്ള ഒരോട്ട പ്രദക്ഷിണം ആണ്. അത് സ്വന്തം സ്വപ്നപൂർത്തീകരണത്തിനോ അതോ മറ്റൊരാളുടെ സ്വപ്ന പൂർത്തീകരണത്തിനോ ഉള്ള ഓട്ടമോ ആവാം.  ഞാൻ എഴുതിയതെല്ലാം കുറെ സ്വപ്നങ്ങളെപറ്റിയാണ്. ഇവിടെ നിന്ന് പോകുന്നതിനു മുൻപ് ചിറകൊടിയുന്നതിനു മുൻപു എൻ്റെ കഥകളിൽ എങ്കിലും അവർ ബാക്കി വച്ച സ്വപ്നങ്ങൾ പൂർത്തിയാകട്ടെ.. ...................സുജ അനൂപ് 

 "അമ്മ എന്താ ഈ ആലോചിക്കുന്നത്.." "ഒന്നുമില്ല മോളെ, നീ ഭക്ഷണം എന്തെങ്കിലും കഴിക്കു. ജോലി കഴിഞ്ഞു ക്ഷീണിച്ചു വന്നതല്ലേ.." "ഈ അമ്മയുടെ ഒരു കാര്യം. ഞാൻ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട് കഴിച്ചോളാ൦. ആട്ടെ 'അമ്മ വല്ലതും കഴിച്ചോ." "'അമ്മ പിന്നെ കഴിച്ചോളാo. ഇന്ന് അമ്മ ഉപവസിക്കുവാണ്‌." "എന്തിനാണമ്മേ ഈ വയസ്സ് കാലത്തു, അതും ആർക്കു വേണ്ടി.." അമ്മയ്ക്ക് അല്ലെങ്കിലും എപ്പോഴും ആ ഒരു ചിന്തയെ ഉള്ളൂ. മക്കൾ ഭക്ഷണം കഴിച്ചോ, അവർ ഉറങ്ങിയോ, അവർക്കു അസുഖം ഒന്നും വരരുത്. പ്രീയപെട്ടവർക്കു എന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കും എന്ന് തോന്നിയാൽ അമ്മ ഉടനെ ഉപവസിക്കും. എന്നിട്ടു പ്രാർത്ഥിക്കും.. ഒരിക്കൽ പോലും സ്വന്തം  ആരോഗ്യത്തെ പറ്റി അമ്മ ചിന്തിച്ചിരുന്നില്ല.  തീരെ ചെറുപ്പത്തിലേ വിവാഹം കഴിച്ചൂ. എട്ടു മക്കളെ പ്രസവിച്ചു. യൗവനം മുഴുവനും ഭർത്താവിനും മക്കൾക്കുമായി ചിലവഴിച്ചൂ. അവർക്കായി ആഗ്രഹങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.  അപ്പൻ നേരത്തെ പോയി. പാവം അതിൻ്റെ ഇഷ്ടങ്ങളും അനിഷ്ടങ്ങളും ആരും ഒട്ടു ചോദിക്കാറില്ല. അവർ ചെയ്ത കർമ്മങ്ങൾക്കോ ഒരു കണക്കും ആരും വച്ചില്ല. കുറ്റം പറയുവാൻ ഒരുപാടു പേരുണ്ട്താനും.  എട്ടു മ

ഞാൻ കഥകൾ എഴുതി തുടങ്ങിയ സമയം മുതൽ എനിക്കൊപ്പം കൂടെ നിന്നിട്ടുള്ള എൻ്റെ നാട്ടുകാരൻ ആണ് പ്രസാദ് ചേട്ടൻ. എല്ലാ കഥകളും വായിക്കും അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിക്കും. അമ്മയോട് എപ്പോഴും എൻ്റെ വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കും.. ഒരു പുസ്‌തകം ഇറക്കി എന്ന് ഫേസ്ബുക്കിൽ നിന്നും അറിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ വീട്ടിലെത്തി അമ്മയുടെ കൈയ്യിൽ നിന്നും അത് വാങ്ങി, അതിനെ പറ്റി ഒരു അഭിപ്രായ പോസ്റ്റും ചേട്ടൻ ഇട്ടൂ.. ചില സൗഹ്രദങ്ങൾ അങ്ങനെയാണ്. നമ്മൾ പറയാതെ തന്നെ നമ്മെ അറിയുന്നവർ.. നമുക്കൊപ്പം നിൽക്കുന്നവർ... ഒത്തിരി നന്ദി.... ചേട്ടാ ... .............................സുജ അനൂപ് 

 "ഉണ്ണി വന്നോ മോനെ.." "അമ്മ ഉറങ്ങിക്കോ, നാളെ വരും കേട്ടോ..." ഞാൻ പതിയെ അമ്മയുടെ നെറ്റിയിൽ തലോടി.. പാവം, അതിൻ്റെ വിഷമം അത് ആർക്കും മനസ്സിലാകില്ല.  " നീ എന്നെ പറ്റിക്കുവാണോ മോനെ. അവൻ ഇന്നലെയും വന്നില്ലല്ലോ. ഇപ്പോഴും അവൻ അമ്മയോട് പിണക്കം ആണോ." "ആര് പറഞ്ഞു, ഉണ്ണി ഇന്നലെ വന്നല്ലോ. അവൻ വന്നപ്പോൾ അമ്മ ഉറങ്ങുവാരുന്നൂ. അതുകൊണ്ടല്ലേ കാണാൻ പറ്റാതിരുന്നേ....." വീണ്ടും മയക്കത്തിലേയ്ക്ക് അമ്മ വീഴുമ്പോൾ അമ്മയെ ഇങ്ങനെ പറ്റിക്കേണ്ടി വരുന്നതിൽ എനിക്ക് ദുഃഖം ഉണ്ടായിരുന്നൂ.  മരിക്കാറായി എന്ന് തോന്നി തുടങ്ങിയത് മുതൽ അമ്മയ്ക്ക് അവനെ കാണുവാൻ വല്ലാത്ത കൊതിയാണ്... ഒളിച്ചോടിപ്പോയ അവൻ ഇതു വല്ലതും അറിയുന്നുണ്ടോ...? പെറ്റവയർ എത്ര വേദനിക്കുന്നൂ അവനെ ഓർത്തു.. അമ്മയെ എങ്ങനെ ആശ്വസിപ്പിക്കണം എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നൂ. ........................................ ഉണ്ണി എൻ്റെ അനിയൻ ആണ്. ചെറുപ്പത്തിലേ എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയ എൻ്റെ അനിയൻ... അന്ന് ഉണ്ണിക്ക് പത്തു വയസ്സ് കാണും.  നല്ല മഴയുള്ള ദിവസ്സം... അവനു മഴയിൽ നനയുന്നത് ഒത്തിരി ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു.  തുലാവർഷം തുടങ്ങിയിട്ട് മഴ ഒന്ന് തോ

 "സ്നേഹം എന്ന വാക്കിന് തുണയായി കൂടെ നിൽക്കുക  എന്നും എന്നൊരു അർത്ഥം മാത്രമേ എൻ്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ അന്നും ഇന്നും." "കിട്ടുന്ന ശമ്പളത്തിൽ നിന്നും അവളുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾ പൂർത്തിയാക്കുവാൻ വേണ്ടി മാത്രം ഒരു തുക എന്നും ഞാൻ മാറ്റി വയ്ക്കുമായിരുന്നൂ. കോളേജിൽ നിന്ന് വിനോദയാത്ര പോകുവാൻ വരെ അവൾക്കു പണം കൊടുത്തിരുന്നത് ഞാൻ ആയിരുന്നൂ. അവളുടെ എല്ലാ പിറന്നാളുകൾക്കും അവൾക്കിഷ്ടമുള്ളതൊക്കെ ഞാൻ വാങ്ങി നൽകി." അവൾ എപ്പോഴാണ് മനസ്സിലേയ്ക്ക് കയറിയത് എന്ന് ഓർമ്മയില്ല. ഇഷ്ടമാണ് എന്ന് ആദ്യം പറഞ്ഞത് ആരാണ് എന്നും ഓർമ്മയില്ല.  പക്ഷേ ഇപ്പോൾ "വേണ്ട" എന്ന് ആദ്യം പറയുന്നത് അവൾ ആണ്. എല്ലാ ശനിയാഴ്ചകളിലും അവൾ വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങും. ഒരുമിച്ചിരുന്നു പഠിക്കുവാൻ കൂട്ടുകാരിയുടെ വീട്ടിലേയ്ക്കു എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട്. പക്ഷേ അന്ന് മുഴുവൻ അവൾ എൻ്റെ കൂടെ ആയിരിക്കും. ഇഷ്ടമുള്ളതൊക്കെ എന്നെകൊണ്ട് വാങ്ങിപ്പിക്കും. നല്ല ഹോട്ടലിൽ നിന്നും ഭക്ഷണവും കഴിക്കും. എന്നിട്ടും... എൻ്റെ ജീവിതം ആകെ മാറിയത് ഇന്നലെയാണ്.  ഞാനും അവളും ഒന്നിച്ചുള്ള അവസാന കൂടികാഴ്ചയിൽ.. സാധരണ കാണുബോൾ ഉള്ള ആവേശമൊന്നും ഇന്നലത്തെ മീറ്റിംഗിൽ ഉണ്

 "എങ്ങനെ മുന്നോട്ടു പോകണം എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല. എന്തിനാ മാതാവേ  ഇങ്ങനെ ഒരു ജന്മം നീ എനിക്ക് തന്നത്....?  അമ്മയില്ല. അപ്പനില്ല.. ആർക്കും വേണ്ടാത്തൊരു ജന്മം..." "എൻ്റെ കണ്ണീരു മുഴുവൻ ഒരു കുപ്പിയിലാക്കി ഞാൻ ഇവിടെ വയ്ക്കുന്നുണ്ട്. നീ അത് നോക്കി ചിരിച്ചോ.. ഭൂമിയിലെ മനുഷ്യരുടെ സങ്കടം നിനക്ക് മനസ്സിലാകില്ലല്ലോ.."  മാതാവിന് മുന്നിൽ നിന്ന് ഒത്തിരി നേരം കരഞ്ഞിട്ടാണ് ഞാൻ അന്ന് തിരിച്ചു വീട്ടിലേയ്ക്കു പോയത്.  കയ്യിൽ റിസൾട്ട് ഉണ്ട്. പക്ഷേ അതിനു ഈ വീട്ടിൽ ഒരു വിലയും ഇല്ല. കരഞ്ഞു കരഞ്ഞാണ് ഉറങ്ങുവാൻ കിടന്നത്.  പെട്ടെന്ന് ഒരു നനുത്ത സ്പർശം നെറ്റിയിൽ. "എൻ്റെ കുട്ടി ഉറങ്ങിയോ..?" അമ്മൂമ്മയാണ്. പാവം തീരെ വയസ്സായി.  "എൻ്റെ കുട്ടി കരയുകയാണോ..? ഈ അമ്മൂമ്മ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം എൻ്റെ കുട്ടിയുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾ എല്ലാം നടക്കും..? തലയിണ മുഴുവൻ നനഞ്ഞു കുതിർന്നിരുന്നൂ.. പതുക്കെ തല എടുത്തു അമ്മൂമ്മയുടെ മടിയിലേയ്ക്ക് വച്ചൂ. പിന്നെ കണ്ണടച്ചൂ... .......................... അപ്പനും അമ്മയും തമ്മിൽ എന്നും പ്രശ്നങ്ങൾ ആയിരുന്നൂ...  വഴി പിരിയുവാൻ അവർ തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ അവർക്കൊരു ഭാരമായി. മനസ്സില്ല

 "എൻ്റെ കുടക്കമ്പി, നിന്നെ കൊണ്ട് ഞാൻ തോറ്റൂ. നീ എന്താ എപ്പോഴും ഇങ്ങനെ.." അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തല താഴ്ത്തി നിന്നൂ. മണ്ടത്തരങ്ങൾ കാട്ടി കൂട്ടുവാൻ അവളെ കഴിഞ്ഞിട്ട് ഈ ലോകത്തു വേറെ ആളെ അന്വേഷിച്ചാൽ മതി. അവൾ മനഃപൂർവ്വം ചെയ്യുന്നതാണോ ഇതൊക്കെ എന്നൊരു സംശയം ഇല്ലാതെ ഇല്ല.. മെലിഞ്ഞു ഉണങ്ങിയിരിക്കുന്ന അവൾക്കു ഞാൻ ഇട്ട പേരാണ് കുടക്കമ്പി. ആരും കാണാതെ അവളെ അങ്ങനെ വിളിക്കുവാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം. ഇന്നലെ കണ്ടപ്പോൾ അവളുടെ അമ്മ പറഞ്ഞു  "അവളെയും കൊണ്ട് ജീസസ് യുത്തിൻ്റെ  പ്രാർത്ഥന യോഗത്തിനു പോകണം..." കർത്താവെ, അവളെ അറിയിക്കാതെ ഒറ്റയ്ക്ക് ഞാൻ പോകാനിരുന്നതാണ്. ഇതിപ്പോൾ  അവളുടെ അമ്മയുടെ ഉത്തരവാണ്. അനുസരിക്കാതെ വയ്യ. അവൾക്കാണെങ്കിൽ വരുവാൻ ഇഷ്ടമില്ല. അതിൽ എനിക്ക് സന്തോഷമുണ്ട്. കാരണം  എനിക്കറിയാം അവൾ എന്തെങ്കിലും അവിടെ ഒപ്പിക്കുമെന്നു.  ഒന്നും വരാതെ ഇരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നൂ.. ഞാനും മിനിയും അയല്പക്കകാരാണ്. അതിനും മേലെ കളിക്കൂട്ടുകാർ ഒരുമിച്ചു പഠിക്കുന്നവർ.  എന്തിനും ഏതിനും അവൾ എനിക്കൊപ്പം ആണ്. പക്ഷേ അവളുടെ മണ്ടത്തരങ്ങൾ കാരണം എനിക്കാണ് എപ്പോഴും വഴക്കു കിട്ടുക.. കഴിഞ്ഞ വർഷം കോളേജിലെ മത്സര ഓണപ്പൂക്കളം ഇ